Η συμπλήρωση 50 ετών από την εξέγερση του Πολυτεχνείου έρχεται να μας θυμίσει για μία ακόμα φορά τη σημασία που έχει για την κοινωνία μας ο αυθορμητισμός των νέων, μακριά από «κηδεμονίες» και καθοδηγήσεις.
Αυτός ο αυθορμητισμός ήταν άλλωστε η σπίθα που οδήγησε στα ιστορικά γεγονότα του Νοεμβρίου του 1973, μία σπίθα που μετετράπη σε φλόγα αντίδρασης απέναντι στη στρατιωτική δικτατορία που από εξαετίας είχε εγκατασταθεί στη χώρα.
Το Πολυτεχνείο σηματοδοτεί πολλά για τη σύγχρονη ιστορία της χώρας, η αποτίμηση των οποίων αγγίζει πολλές από τις εκφάνσεις της πορείας της στο πέρασμα των 5 δεκαετιών έως σήμερα. Από όποια αφετηρία κι αν ξεκινά κανείς κάνοντας τη δική του ανάγνωση, για τους πρωταγωνιστές εκείνων των γεγονότων και τη σπουδαιότητα της πράξης τους μιλά καλύτερα ο ποιητής με τα εξής λόγια:
«Δίχως τουφέκι και σπαθί, με τον ήλιο στο μέτωπο,
υπήρξατε ήρωες και ποιητές μαζί. Είστε το Ποίημα (…)
(…) Μπροστά σ’ αυτό το ποίημα μετράει μόνο η σιωπή»
Νικηφόρος Βρεττάκος
